پرورش حس استقلال

يکی از کارهای کليدی در مورد فرزند داری اين است که فرزندانی مستقل، و خود انگيزه به بار بياوريد که بتوانند هنگام رشد، به طور شايسته از پشتيبانی والدين خود و دوستان بهره مند شوند. شما می توانيد در فرزند خود احساس استقلال سالمی را ايجاد کنيد.

استقلال يکی از جنبه های مهم تکامل فرزند شما است. از سن دو سالگی کودکان برای استقلال می کوشند. از اين سن، بايد فرزند خود را تشويق کنيد تا در مورد گزينه های ساده ای از زندگی خود، خودش تصميم بگيرد.

درجۀ استقلالی که از فرزند خود انتظار داريد بايد با سن و استعداد او تناسب داشته باشد و با گوناگونی هر وضعيت جور باشد. کودکان ممکن است در برخی از موارد بيش از ساير موارد استقلال داشته باشند.

برای والدينی که سرشان شلوغ است ممکن است موانعی پيش آيد و چيزهائی را برای فرزندانشان انجام دهند که خود آنان قادر به انجام آن باشند. با آنکه در بادی امر کمک به فرزندان برای آنکه خودشان کارهای مناسبی را انجام دهند ممکن است عملاً وقت گيرتر هم باشد، ولی در نتيجۀ اين کار، اعتماد به نفس و استقلال فرزند بيشتر می شود.

راه های تشويق استقلال مناسب

به فرزند خود فرصت دهيد يکی را از ميان تعدادی از گزينه ها انتخاب کند که برای شما قابل قبول است. برای مثال، به فرزند خود اين آزادی را بدهيد که هر روز لباسی را که می خواهد بر تن کند ولو اينکه محدود به انتخاب رنگ های خاصی باشد.

بگذاريد فرزند شما خطاهائی هم بکند و از آنها درس بگيرد.

بگذاريد فرزندان در انجام کارهای اساسی خانه نظير جارو کردن، گردگيری و مرتب کردن تختخواب ها سهم داشته باشند.

خوب است نمودار مسؤليت تهيه کنيد تا فرزندان بتوانند کارهای اصلی خانه را که پايان داده اند دنبال کنند.

به فرزندان خود نشان دهيد که به پندار و انديشه آنان علاقمنديد.

هر وقت ممکن باشد به تصميمات فرزندتان با ديده احترام نگاه کنيد.

به فرزندان کمک کنيد تا اثر انتخاب خود را درک نمايند.

به فرزندان مهارت های حل مسئله را ياد بدهيد – آنان را تشويق کنيد که در مورد اقداماتی که می توانند برای حل مسئله انجام دهند بيانديشند نه اينکه به آنان بگوئيد چه کنند.

از فرزندتان در وضعيتی که چالشی برای آنان باشد پشتيبانی نمائيد.

صرفنظر از نتيجه حاصل شده، کوشش های فرزندانتان برای انجام کارها را تشويق و تمجيد نمائيد.

به آنان اسباب بازی هائی را بدهيد که در خور سن آنان باشد و بتوانند برای مدت کوتاهی خودشان با آن اسباب بازی ها بازی کنند.

به فرزندان کمک کنيد تا مسؤليت بسته بندی اسباب بازی خود را خودشان عهده دار شوند.

به فرزندان مسن تر ياد بدهيد تا از ساعت استفاده و زمان را برای انجام برخی از دستورات شما به کار ببرند. برای مثال،

"شما می توانيد به خانۀ همسايه رفته و بازی کنيد، ولی می خواهم تا ساعت 4:30 بعد از ظهر خانه باشيد."

به فرزندان کمک کنيد تا برای خود هدف هائی قابل دستيابی تعيين نمايند و برای نيل به اين هدف ها فعاليت نمايند.