اداره يا تنظيم ناسازگاری والدين

تعداد زيادی والدين احساس مينمايند که آنها در حفظ قدم ها درشرايط سريع تغيير پذير جهان که آنها منحيث والدين در بزرگ ساختن اطفال مشغول اند مجادله مينمائيم.

تعداد زيادی نگران اين اند که جهان امروزی تا کدام حد برای اطفال شان محفوظ ومصؤن ميباشد. تعداد زيادی از والدين احساس مينمايند که دورۀ طفوليت عقب می ماند واطفال شان به سرعت جامعه امروزی رشد ميکنند.

تعدادی احساس ميکنند که آنها در يک تعداد جبهات جهت مطابقت به خواستهای رقابتی کار ووالدين بودن مجادله می کنند.

تعدادی احساس ميکنند که تحت فشارروحی قراردارند که اطفال شان ناکام نمانند. آنها مجادله ميکنند تا وقتی را برای يکجا گذشتاندن با اطفال شان پيدا کنند، گرچه آنها اهميت اين کار را می داند.

تعدادی خودرا منزوی وتنها، بريده از حمايت مهم خانوادگی ودوستان احساس ميکنند.

مشکلات وفشارهای روحی را که والدين امروز به آن مواجه ميباشند قابل ملاحظه اند وسبب زيادتری از نگرانی ها و دربعضی اوقات فشارغلبه آميز ميباشد.

شما تنها نيستيد. تعدادی زيادی از والدين عيناً آنچه را که شما احساس ميکنيد احساس مينمايند.

فشارروحی يک جز عادی والدين بودن است. مقدارکم فشار روحی سالم است و ميتواند ما رادر تمرکز وعطف توجه به چيزهای که انجام شود کمک ميکنند. فشار روحی زياد ميتواند غلبه کند و منتج به احساسات بيچارگی، هراس ونااميدی گردد.

هيچ يک از والدين کامل نيست. ما هميشه به اطفال خود به بهترين وجہه ممکن پاسخ نمی گوئيم. مهمترين چيز شناخت احساسی است که تحت غلبه قرار گرفته ايد و کاری را برای برطرف کردن بايد دراين رابطه انجام دهيد.

وارسی کردن ازخود کمکی است که ميتوانيد از اولاد تان سرپرستی ووارسی کنيد.

متوجه خود باشيد. هيچگاه هميشه ديگران را از خود مقدم تر نه شماريد.

آنچه را که شما را راحت ميسازد انجام بدهيد، به موسيقی گوش کنيد، کتاب بخوانيد، قدم بزنيد. حتی اگر برای 10 دقيقه هم باشد.

فشارروحی و احساسات را انعکاس دهيد که از کجا برشما غلبه کرده، اقداماتی قابل دسترس را که به اين علل جواب بدهد مشخص سازيد.

سعی کنيد منظم ومنسجم باشيد. روش روزمره را برای خود و طفل تان ايجاد کنيد و به آنها پابند باشيد. آنچه را برای شما وخانوادۀ شما قابل اهميت ميباشد انعکاس دهيد وسعی کنيد اولويت آنها را معين سازيد. به خود اجازه دهيد که کامل نباشيد.

از نشان دادن نا اميدی و فشارروحی تان بالای طفل تان خودداری کنيد. همۀ ما اين روزها ووقت ها را داشته ايم که کاری کرده ايم يا چیزهایی را برای ابطال خود باوچود قضاوت درست خود گفته ايم. معذرت خواستن از اطفال واعتراف به اينکه شما غلط بوده ايد کاری درستی است.

سعی کنيد وقتی خاصی را برای خود وخانوادۀ تان اختصاص دهيد.

با شريک زندگی يا همسر، خانواده ودوست خود دربارۀ نگرانی های وتشويش های خود صحبت کنيد. تجارب خودرا که بتواند شما را در کاهش احساس تنها بودن کمک کند شريک سازيد.